"Alles al ingepakt?", "Druk met de voorbereidingen?".....twee veelgehoorde opmerkingen in deze laatste weken.
Tja, wat zeg je dan ? Natuurlijk druk met de voorbereidingen, maar meer tussen mijn oren dan dat ik nou zo actief mijn dagen ermee vul. De verhuizers pakken alles in en uit straks, dus daar hebben we weinig omkijken naar. Er worden her en der nog wat spullen gekocht, adreswijzigingen naar bedrijven verstuurd, hotels geboekt voor de laatste dagen in Nederland en de eerste week in Frankrijk en verder ? Verder vooral een soort van 'geestelijk' wachten.....wachten tot het zover is om te gaan.
De laatste weken voor een grote verhuizing zijn altijd vreemd. Voor jezelf ben je al aan het afsluiten, afstand aan het nemen. De buitenwacht gaat straks door met het leven hier en maken plannen voor ná 23 december. Wij niet. Althans niet hier en dat is gek.
"Je zou zeker willen dat het al zover was?" wordt dan gevraagd.
Nee, dat ook niet. Het hoort er nou eenmaal bij, dit wachtkamergevoel, het is onderdeel van het hele proces.
Ik kan me erg verheugen op ons nieuwe huis straks. Een nieuw huis in een nieuw land met een nieuwe taal: een heel nieuw leven. Spannend, leuk maar zeker ook lastig in het begin, met name voor de kinderen. Ook daarvan zijn we ons terdege bewust. Het zal een grote uitdaging gaan worden maar...... we hebben er ontzettend veel zin in !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten