KERST 2009

Kerst 2009. Het is alweer een jaar geleden dat wij het Nederlandse leven verruilde voor het Frans/Zwitserse leven. Wat is het allemaal snel gegaan. Heel veel nieuwe ervaringen, een nieuwe taal, een nieuwe school, nieuw werk voor René, een nieuw huis, kortom : een volstrekt ander leven. Na een jaar kunnen we constateren dat we het prima naar ons zin hebben en dat is een fijn gevoel.

Deze kerst hebben we familie op bezoek. Schoonzus Daisy en Zwager Sander zijn hier samen met nichtjes Jill & Indy voor een week en we hebben het érg gezellig zo met z'n achten. Sander wilde graag gast-redacteur zijn voor de blog. Een aanbod dat ik natuurlijk niet afsla! Hieronder dan ook zijn verslag van het eerste deel van de vakantieweek.

Wat een eer op het wereldberoemde blog van de familie Smits te mogen schrijven.

Inmiddels zijn we hier alweer 4 dagen en hebben we twee mooie ski dagen achter de rug. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Maandagochtend vroeg zijn we met de auto richting Frankrijk vertrokken. Het zag er aanvankelijk naar uit dat we de autorit moesten uitstellen in verband met de slecht berijdbare wegen. Wie had dat ook verwacht: heel Nederland plat door de sneeuw en wij gaan de sneeuw opzoeken in Frankrijk. Glijdend reden we Den Haag uit en daarna begon de ellende, langzaam rijden op de snelweg om daarna bij een benzinestation vast komen te zitten in de sneeuw. Het langzaam rijden was zeker een goed advies van de ANWB, diverse ongelukken zijn we onderweg tegen gekomen. We hielden ons dus aan dat advies.
Langzaam maar zeker kwamen we in Luxemburg uit waar we een uur in de file hebben gestaan. Daarna waren de wegen goed te berijden en konden we vaart maken. Op een uur afstand van de bestemming kwamen we terecht in een sneeuwstormpje waar we wederom langzaam moesten gaan rijden en dat door de bergen, een hele ervaring! Na 3 ½ uur vertraging kwamen we aan op bestemming waar Wendy een uur later met drie uur vertraging ook aan kwam. We zijn er en het feest kan beginnen. De kinderen hadden elkaar een half jaar niet gezien dus die gingen gelijk in de sneeuw dolle pret maken.

De volgende dag deden we het vooral rustig aan. Later die dag mocht ik een mooie maaltijd voorbereiden in de geweldige keuken van de familie Smits. Na het eten nog lekker aan de wijn gezeten en vroeg het bedje in. We zouden namelijk de dag erna voor het eerst gaan skiën met de kinderen.


Dag 3 stond in het teken van het skiën. Jill en Indy, onze dochters van 8 en 11 stonden voor de tweede keer op de latten. De eerste keer was een les op de borstelbaan van Berschenhoek. Jill pakte het snel op en probeerde de diverse banen uit met Geoffrey. Indy had wat koudwatervrees maar ging later ook alleen het bergje af. Voor mij zijn ze echte helden.
In de tussentijd ging Rene de hoger gelegen piste verkennen. Een half uur verstreek, een uur verstreek en sloeg een lichte onrust toe. Wendy besloot om ook naar boven te gaan om Rene te gaan zoeken. Net op het moment dat ze in de stoeltjeslift instapte, kwam Rene de berg afgeskied, hij er gelijk weer achteraan en weer een half uur later waren we allemaal weer herenigd. Rene bleek boven de verkeerde afslag genomen te hebben en kwam aan de andere kant van de berg uit. Twee liften later was hij weer op zijn vertrekpunt en kon toen de goede afdaling nemen (die op zich al bijna een half uur duurde).

Het ging zo goed met Jill dat Rene & ik besloten om met Geoffrey & Jill wederom weer naar de top te gaan (blauwe piste met soms wat stukken rood). Een hele mooie ervaring om zo door de witte natuur, met uitzicht op de Mont Blanc en het meer van Geneve, op de ski’s de berg af te gaan. Een toer van 40 minuten naar beneden. Erg leuk!! Natuurlijk hebben we ook de extra lange afdaling gedaan, Rene had dit traject immers al (ongewild) verkend.
Onderweg lagen Rene en ik nog letter in de knoop. Een valpartij waar ik te laat was met remmen zorgde ervoor dat we samen door de sneeuw aan rollen waren en de ski’s ook heftig in de knoop kwamen te liggen. De kinderen lagen natuurlijk in een deuk.
Indy ging in eerste instantie aan de hand het bergje op maar na een paar keer vond ze de lef om alleen af te dalen en later zelfs alleen met de lift weer naar boven te gaan. Toen was de beer los en was ze niet meer weg te slaan van het bergje.
Samen met Madison gingen ze zelfs stunten met de skilift. Rond drie uur gingen we weer met de gondel naar beneden en kwamen we moe maar voldaan aan bij huize Smits. Daar wachtte een warme jacuzzi op ons om onze vermoeide spieren lekker te masseren. Wat een dag!


Dag 4,24 december, gingen we wederom skiën. De gondel naar boven had helaas technische problemen (gelukkig zaten we er niet in ;-) en dus besloten we om naar de andere kant van de berg te gaan waardoor we (wel een half uur langer in de auto) uiteindelijk in hetzelfde skigebied konden komen.
Het was hier echter wel kouder en er stond een stevige wind. Maar de gondel ging naar boven en wij dus ook. Aan deze kant was er niet een echte kinderweide maar dat deerde Indy en Madison niet en ze gingen zonder problemen de skibaan af. Madison ging zelfs nog mee van de blauwe piste af. Wat een topper.
Jill, Geoffrey, René en ik gingen los op de hoge piste en dat ging met steeds meer vaart. We zijn er vandaag zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Deze kerstavond hebben we lekker gebarbecued en daarna met de zakdoekjes in de hand en met een grote fles champagne kijken naar the All you need is love-kerstspecial.


Morgen gaan we naar Chamonix: Ik heb er nu al zin in!

Wie weet kom ik deze week nog terug om de rest van onze dagen te beschrijven hier in Frankrijk. Natuurlijk wil ik Rene, Wendy, Geoffrey en Madison hierbij al bedanken voor de gastvrijheid.

Daarnaast wil ik ook alle lezers prettige kerstdagen wensen en het alle beste voor 2010.

Sander Peters
Gast redacteur