De herfstvakantie is hier inmiddels begonnen en afgelopen vrijdag togen wij direct na school richting het vliegveld voor een paar dagen Nederland.
Aangekomen verliep alles voorspoedig tót we bij de gate aankwamen. De vlucht werd almaar later en later gescheduled en op een gegeven moment was daar het verlossende woord : de vlucht werd geannuleerd (wegens technische problemen) en ging pas de volgende dag om 10.10 uur. De passagiers kregen een hotelovernachting en wij gingen gewoon naar huis. Vooral Geoffrey was teleurgesteld maar een stevig Mc.Donalds menu maakte een hoop goed.
Daarna naar bed en de volgende morgen weer vroeg eruit, wederom op weg naar het vliegveld. Bij het inchecken wist men ons direct te vertellen dat er een fout was gemaakt de avond ervoor. De vlucht ging niet om 10.10 uur weg maar om 12.10 uur.
Rustig doorademen, tot 10 tellen en je niet druk maken. Een lichte vorm van ergernis was echter wel waarneembaar.....
Het lange weekend was gevuld met allerlei afspraken. Enige familie werd bezocht, met wat vriendinnen werd gegeten en niet onbelangrijk: ik kon heerlijk weer naar mijn eigen vertrouwde kapper...... Daar had ik écht tijd voor ingeruimd. Het was heerlijk en het zit weer helemaal als gegoten. In Frankrijk heb ik uiteraard wel een kapper bezocht maar helemaal naar mijn zin was het toch nog niet.
Geoffrey en Madison hebben op hun oude school, de Aloysius in Maasland, weer een middag meegedraaid. Geoffrey vond het geweldig om al zijn klasgenoten weer te zien, Madison vond het ook leuk en zo hadden die twee een erg leuke middag. Natuurlijk werd er na school gespeeld bij vriendje cq vriendinnetje. Het bezoek aan Maasland was dan ook zeer de moeite waard.
Woensdagmorgen vroeg zaten we weer in het vliegtuig, terug naar huis.
Er waren nog zoveel andere mensen die ik nog even had willen zien en er waren nog zoveel andere winkels waar ik nog graag had geshopt maar gebleken is wel dat 3,5 dag eigenlijk te kort is. Alles moet gehaast en je komt eigenlijk toch niet toe aan wat je allemaal wilt doen.
Moe dus maar in die zin niet voldaan. We hebben genoten van wie en wat we wel gezien hebben maar hadden graag nog veel meer gedaan. Reden genoeg om in de toekomst weer een weekendje Pays Bas te plannen.
Voorlopig genieten we hier weer van de herfstvakantie die lekker nog tot 5 november duurt...
donderdag 29 oktober 2009
dinsdag 13 oktober 2009
ORANGE SHOP
Vandaag stond weer een onvermijdelijk bezoek aan de orange-shop op het programma. Al maandenlang betalen we voor een extra internet telefoonlijn voor de internationale gesprekken maar deze functioneert niet. Beetje zonde van het geld. Immers, we bellen nu voor de hoofdprijs naar het buitenland én betalen de maandelijkse abonnementskosten voor het internationale abonnement dat we niet kunnen gebruiken.
Ervaring met de orange shop, waarover maanden geleden ook al uitvoerig verslag is gedaan, heeft geleerd dat je ruimschoots de tijd moet nemen als je bij deze jongens langsgaat. En tijd, dat is doorgaans waar het hier aan ontbreekt met paard, pony, ijshockey heenenweergerace, het huishouden én niet in de laatste plaats: Franse les.
Dat laatste staat momenteel 3,5 week stil. Hallelujaa!! Ik weet, ik kies er zelf voor maar wat heerlijk dat het onverwacht even een paar weken stilligt. De herfstvakanties zijn in Zwitserland en Frankrijk niet op elkaar afgestemd en zelfs binnen Zwitserland hebben de internationale scholen een andere vakantieweek dan de openbare scholen. Van iedere smaak zit er iemand in onze Franse les (en dat met maar 5 mensen in de groep !) en dus moet met iedereen rekening gehouden worden. Resultaat: 3,5 week geen Franse les.
Ik geniet met volle teugen. Wat een tijd extra !
Vandaag pas de 2e 'vrije' dag maar de keuken is al bijna afgeverfd én ik kon vandaag dus naar de Orange shop.....
Met mijn modem in een tasje ging ik op pad. Ik had ruim een uur de tijd voordat ik naar de Nederlandse school moest (in hetzelfde stadje) om de kinderen op te halen.
Toen ik aankwam, bleken er 3 mensen voor me te zijn. 'Makkie' dacht ik nog en plofte neer op de enige stoel die er stond. De minuten verstreken en na 20 minuten was er nog niks gebeurd. Er waren 2 medewerkers die hielpen dus ik werd wat zenuwachtig.
De rij werd buiten allengs langer en ik had medelijden met de mensen die achteraan aansloten. Binnen leek niemand zich druk te maken over het groot aantal wachtenden. Telefoons werden op het dooie akkertje geïnstalleerd, batterijtjes erin gedaan, nog even een gezellig praatje hoe lekker het zonnetje scheen etc. Nadat een klant weg was, werden rustig alle notitieblaadjes doorgebladerd en één voor één tot een propje verfrommeld. Jaja, je gaat op alle details letten als je ziet dat je in tijdnood dreigt te raken.......
Vijf minuten voordat ik wegmoest, was ik aan de beurt. Snel legde ik de medewerker uit wat het probleem was en vertelde in 1 adem door dat ik nu écht naar school moest om de kinderen op te halen. "Ohhhh, geen probleem hoor, gaat u maar" zei de meneer die zich helemaal nergens druk om leek te maken. "We zien u later wel weer, ik controleer uw modem wel".
Met een 'erg bedankt en tot straks' spoedde ik me naar school waar ik net op tijd aankwam om zoals afgesproken het laatste half uur van een schoolvoorstelling bij te wonen. Nadat dit afgelopen was, werden de kinderen ingeladen en togen wij weer naar de Orange shop.
Via de uitgang ging ik illegaal naar binnen. Ik ging natuurlijk niet wéér in de rij staan. Eenmaal binnen zag ik vanuit de winkel nog steeds dezelfde mensen buiten in de rij staan en dat, terwijl ik toch ruim 3 kwartier weg was geweest.
Mijn meneer was in geen velden of wegen meer te bekennen. Zodra de registratie-medewerker vrij kwam, schoot ik hem aan.
Aardige man, dat moet gezegd. Als je eenmaal aan de beurt bent, kan niemand zeggen dat er niet uitgebreid tijd voor je wordt genomen. Maar goed, dat is tegelijkertijd ook het probleem........
Enfin, via de andere meneer hoorde ik dat het modem was getest en er niks aan het handje was. Helaas dus maar het ligt volgens de shop waarschijnlijk aan de lijn thuis......Het lijkt mij een erg sterk verhaal maar helaas ben ik natuurlijk niet bij het uittesten van het modem geweest.
Ik kreeg een telefoonnummer mee dat ik dan maar moet bellen en misschien kunnen zij het oplossen.
Eens kijken wanneer we daarvoor tijd gaan maken..........
Ervaring met de orange shop, waarover maanden geleden ook al uitvoerig verslag is gedaan, heeft geleerd dat je ruimschoots de tijd moet nemen als je bij deze jongens langsgaat. En tijd, dat is doorgaans waar het hier aan ontbreekt met paard, pony, ijshockey heenenweergerace, het huishouden én niet in de laatste plaats: Franse les.
Dat laatste staat momenteel 3,5 week stil. Hallelujaa!! Ik weet, ik kies er zelf voor maar wat heerlijk dat het onverwacht even een paar weken stilligt. De herfstvakanties zijn in Zwitserland en Frankrijk niet op elkaar afgestemd en zelfs binnen Zwitserland hebben de internationale scholen een andere vakantieweek dan de openbare scholen. Van iedere smaak zit er iemand in onze Franse les (en dat met maar 5 mensen in de groep !) en dus moet met iedereen rekening gehouden worden. Resultaat: 3,5 week geen Franse les.
Ik geniet met volle teugen. Wat een tijd extra !
Vandaag pas de 2e 'vrije' dag maar de keuken is al bijna afgeverfd én ik kon vandaag dus naar de Orange shop.....
Met mijn modem in een tasje ging ik op pad. Ik had ruim een uur de tijd voordat ik naar de Nederlandse school moest (in hetzelfde stadje) om de kinderen op te halen.
Toen ik aankwam, bleken er 3 mensen voor me te zijn. 'Makkie' dacht ik nog en plofte neer op de enige stoel die er stond. De minuten verstreken en na 20 minuten was er nog niks gebeurd. Er waren 2 medewerkers die hielpen dus ik werd wat zenuwachtig.
De rij werd buiten allengs langer en ik had medelijden met de mensen die achteraan aansloten. Binnen leek niemand zich druk te maken over het groot aantal wachtenden. Telefoons werden op het dooie akkertje geïnstalleerd, batterijtjes erin gedaan, nog even een gezellig praatje hoe lekker het zonnetje scheen etc. Nadat een klant weg was, werden rustig alle notitieblaadjes doorgebladerd en één voor één tot een propje verfrommeld. Jaja, je gaat op alle details letten als je ziet dat je in tijdnood dreigt te raken.......
Vijf minuten voordat ik wegmoest, was ik aan de beurt. Snel legde ik de medewerker uit wat het probleem was en vertelde in 1 adem door dat ik nu écht naar school moest om de kinderen op te halen. "Ohhhh, geen probleem hoor, gaat u maar" zei de meneer die zich helemaal nergens druk om leek te maken. "We zien u later wel weer, ik controleer uw modem wel".
Met een 'erg bedankt en tot straks' spoedde ik me naar school waar ik net op tijd aankwam om zoals afgesproken het laatste half uur van een schoolvoorstelling bij te wonen. Nadat dit afgelopen was, werden de kinderen ingeladen en togen wij weer naar de Orange shop.
Via de uitgang ging ik illegaal naar binnen. Ik ging natuurlijk niet wéér in de rij staan. Eenmaal binnen zag ik vanuit de winkel nog steeds dezelfde mensen buiten in de rij staan en dat, terwijl ik toch ruim 3 kwartier weg was geweest.
Mijn meneer was in geen velden of wegen meer te bekennen. Zodra de registratie-medewerker vrij kwam, schoot ik hem aan.
Aardige man, dat moet gezegd. Als je eenmaal aan de beurt bent, kan niemand zeggen dat er niet uitgebreid tijd voor je wordt genomen. Maar goed, dat is tegelijkertijd ook het probleem........
Enfin, via de andere meneer hoorde ik dat het modem was getest en er niks aan het handje was. Helaas dus maar het ligt volgens de shop waarschijnlijk aan de lijn thuis......Het lijkt mij een erg sterk verhaal maar helaas ben ik natuurlijk niet bij het uittesten van het modem geweest.
Ik kreeg een telefoonnummer mee dat ik dan maar moet bellen en misschien kunnen zij het oplossen.
Eens kijken wanneer we daarvoor tijd gaan maken..........
donderdag 1 oktober 2009
CULTUURVERSCHILLEN
Keer op keer loop je hier tegen de cultuurverschillen aan tussen Nederland en Frankrijk.
Het niet nakomen van afspraken is al uitgebreid aan bod geweest in deze blog (zie: bubbelverhalen). Inmiddels hebben wij daar dan ook de nodige ervaringen mee en proberen we afspraken met bedrijven tot een minimum te beperken.
Inmiddels is mij ook bekend dat als je iemand niet kent (bijv. de 16 jarige zaterdag-cassière bij de supermarkt), je altijd Vous (U) moet zeggen en nooit Tu (jij) moet gebruiken. Als je Tu gebruikt, komt dit over als ongelooflijk respectloos. Moeilijk, ik ben nogal van de jijen en jouwen, waarbij dat in mijn geval nooit iets afdoet aan het respect dat ik voor iemand heb.
Ken je iemand niet goed, dan zeg je ook geen Salut (Hoi) als je iemand tegenkomt. Het blijft bij het meer formele Bonjour. Salut is prima voor kinderen of voor vrienden & vriendinnen (van gelijke leeftijd of jonger) maar daar blijft het dan ook bij.
In Frankrijk zijn ze van het betere stampwerk op school. Geoffrey & Madison moeten regelmatig hele gedichten uit hun hoofd op kunnen dreunen. Zelf denken is niet heel belangrijk, gewoon 'orders opvolgen' om het even heel kort door de bocht te zeggen. Ook aan gedragsregels wordt veel waarde gehecht. Iedere leerling moet ieder jaar de gedragsregels van school ondertekenen en zo wordt bijv. in de zomer verzocht om de kinderen geen blote buiken truitjes aan te doen, of erg korte rokjes. Geoffrey zegt ook weleens : "Ze zijn allemaal zo gehoorzaam mam. Niemand doet iets geks of stouts"
Madison is in de zomer 7 jaar geworden en heeft iedere dag huiswerk. Ook heeft ze sinds deze week bijles op school. Prima overigens dat er extra aandacht aan Frans wordt gegeven, dat pakt school weer goed op.
In praktijk betekent dit voor Madison dat ze 2 dagen per week tot 17.30 uur op school zit. Vandaag kwam ze om 17.45 uur thuis en toen ik in haar huiswerkschrift keek, viel ik bijna om van verbazing (en ergernis om heel eerlijk te zijn). Voor morgen moet een dictee geleerd worden (+/- 15 woorden), een gedicht geleerd (+/- 10 regels) en moeten er 3 bladzijden van een boek gelezen worden. Wat mij betreft een beetje teveel van het goede ...
Dit zijn een paar voorbeelden van de lastige verschillen. De ene dag valt het je niet eens op, de andere dag moet je er heel flink van zuchten.......
Maar 's-lands wijs, 's-lands eer. Ik ben de eerste die zich daaraan conformeert.
Wat ook opvalt en dat is weer van een andere, lees: leuke categorie : Als de politie staat te controleren, wordt je hier ALTIJD met lichtsignalen van tegenliggers over geinformeerd. Eerst dacht ik dat er wat mis was met mijn auto maar al gauw had ik het in de gaten. In Nederland wordt dat af en toe gedaan maar hier is het echt standaard. Daar kan ik dan wel weer vrolijk van worden.
Ook liften is hier aan de orde van de dag. De bussen rijden niet echt regelmatig en dus staan er hele volksstammen te liften en worden ook achter elkaar meegenomen. Tot nu toe heb ik me er nog niet aan gewaagd. Moet je weer Frans gaan praten, ik ben blij dat ik dat in de auto even niet hoef te doen en lekker naar World Radio Switzerland (Engels) kan luisteren ;-)
Het niet nakomen van afspraken is al uitgebreid aan bod geweest in deze blog (zie: bubbelverhalen). Inmiddels hebben wij daar dan ook de nodige ervaringen mee en proberen we afspraken met bedrijven tot een minimum te beperken.
Inmiddels is mij ook bekend dat als je iemand niet kent (bijv. de 16 jarige zaterdag-cassière bij de supermarkt), je altijd Vous (U) moet zeggen en nooit Tu (jij) moet gebruiken. Als je Tu gebruikt, komt dit over als ongelooflijk respectloos. Moeilijk, ik ben nogal van de jijen en jouwen, waarbij dat in mijn geval nooit iets afdoet aan het respect dat ik voor iemand heb.
Ken je iemand niet goed, dan zeg je ook geen Salut (Hoi) als je iemand tegenkomt. Het blijft bij het meer formele Bonjour. Salut is prima voor kinderen of voor vrienden & vriendinnen (van gelijke leeftijd of jonger) maar daar blijft het dan ook bij.
In Frankrijk zijn ze van het betere stampwerk op school. Geoffrey & Madison moeten regelmatig hele gedichten uit hun hoofd op kunnen dreunen. Zelf denken is niet heel belangrijk, gewoon 'orders opvolgen' om het even heel kort door de bocht te zeggen. Ook aan gedragsregels wordt veel waarde gehecht. Iedere leerling moet ieder jaar de gedragsregels van school ondertekenen en zo wordt bijv. in de zomer verzocht om de kinderen geen blote buiken truitjes aan te doen, of erg korte rokjes. Geoffrey zegt ook weleens : "Ze zijn allemaal zo gehoorzaam mam. Niemand doet iets geks of stouts"
Madison is in de zomer 7 jaar geworden en heeft iedere dag huiswerk. Ook heeft ze sinds deze week bijles op school. Prima overigens dat er extra aandacht aan Frans wordt gegeven, dat pakt school weer goed op.
In praktijk betekent dit voor Madison dat ze 2 dagen per week tot 17.30 uur op school zit. Vandaag kwam ze om 17.45 uur thuis en toen ik in haar huiswerkschrift keek, viel ik bijna om van verbazing (en ergernis om heel eerlijk te zijn). Voor morgen moet een dictee geleerd worden (+/- 15 woorden), een gedicht geleerd (+/- 10 regels) en moeten er 3 bladzijden van een boek gelezen worden. Wat mij betreft een beetje teveel van het goede ...
Dit zijn een paar voorbeelden van de lastige verschillen. De ene dag valt het je niet eens op, de andere dag moet je er heel flink van zuchten.......
Maar 's-lands wijs, 's-lands eer. Ik ben de eerste die zich daaraan conformeert.
Wat ook opvalt en dat is weer van een andere, lees: leuke categorie : Als de politie staat te controleren, wordt je hier ALTIJD met lichtsignalen van tegenliggers over geinformeerd. Eerst dacht ik dat er wat mis was met mijn auto maar al gauw had ik het in de gaten. In Nederland wordt dat af en toe gedaan maar hier is het echt standaard. Daar kan ik dan wel weer vrolijk van worden.
Ook liften is hier aan de orde van de dag. De bussen rijden niet echt regelmatig en dus staan er hele volksstammen te liften en worden ook achter elkaar meegenomen. Tot nu toe heb ik me er nog niet aan gewaagd. Moet je weer Frans gaan praten, ik ben blij dat ik dat in de auto even niet hoef te doen en lekker naar World Radio Switzerland (Engels) kan luisteren ;-)
Abonneren op:
Posts (Atom)