donderdag 31 december 2009

Gastredacteur - deel 2

Op deze laatste dag van het jaar deel 2 van onze gastredacteur. Het voelt voor mij ook als vakantie. Lekker hoor ;-). Wij wensen iedereen een hele fijne jaarwisseling en tot in het nieuwe jaar !


De week is snel voorbij gegaan. Inmiddels zijn we weer terug in Scheveningen. De rit ging voorspoedig en ruim 4 uur sneller dan de heenweg. Op aanraden van Wendy en René zijn we door de bergen teruggegaan. Dit leverde naast een misselijke Indy hele mooie berggezichten op.

Natuurlijk wil ik nog verslag doen van de laatste dagen in Frankrijk, zeker na al die leuke reacties.

Dag 5
Eerste kerstdag zou in het teken staan van een bezoek aan Chamonix. Na een prima ontbijt en het uitpakken van alle kadootjes die onder de boom lagen, gaven de kinderen aan eigenlijk niet te willen gaan, ze waren verdiept in hun nieuwe kadootjes, bordspelen en WII spelletjes. Daarnaast was Madison helemaal niet lekker en ging na het uitpakken van de kadootjes weer naar bed. Chamonix werd dus geschrapt en het werd een rustige 1ste kerstdag. Later op de dag besloten René en ik om met Geoffrey, Jill en Indy te gaan bowlen bij het lokale entertainment center. We kwamen echter een uur te vroeg aan, ze waren nog niet open. Uit nood ;-) besloten we om bij Mac Donalds dan maar de tijd te overbruggen. Echter daar aangekomen was ook deze gesloten, geen Big Mac op 1ste kerstdag. Rustig weer terug naar de bowlingbaan die net open ging. Na wat computergames en een partijtje bowlen gingen we weer huiswaarts. Madison was gelukkig weer wat opgeknapt en de dames hadden Monopoly op de WII gedaan. De dag eindigde lekker rustig. De berglucht is gezond maar zooooo vermoeiend.

Dag 6.
2de kerstdag, daar doen ze in Frankrijk niet aan. Alle winkels waren open en het was een drukte van belang. Vandaag stond Genève op het programma. Eerst ‘s-morgens de paarden verzorgen en daarna op naar Genève. Daar hebben we ruimschoots door de winkelstraten gewandeld en later heerlijk gegeten in een restaurant waar je alleen maar kip kan eten. Ik kan jullie vertellen: de kip was heerlijk. De familie Smits hadden later deze avond een voorstelling van Cirque du Soleil en wij gingen huiswaarts waar we heerlijk gingen ontspannen in de jacuzzi.

Dag 7.
Alweer de laatste dag. De ochtend begon wederom met verse croissants en stokbrood van de lokale bakker. Deze zit lekker dichtbij en dat franse brood is toch wel erg lekker. Inmiddels begin ik steeds beter te worden in mijn Frans, zes croissants, een stokbrood en een lekker pudding taartje weet ik inmiddels in mijn beste Frans te bestellen. Ze beginnen me daar ook al te herkennen. Misschien wel vanwege mijn Franse uitspraak ;-)
Later vandaag gingen Rene en ik met de kinderen naar een Aqua park en de dames gingen koffie drinken in Montreux.
Dit alles is op ongeveer een uurtje rijden. Het aqua park had diverse glijbanen en een leuk golfslagbad waar ons prima vermaakten.

De dames gingen via de markt in Divonne les Bains naar Montreux. Op de markt werd een flinke zak warme kastanjes gekocht waarvan een groot aantal helaas niet open gingen. Dan maar naar Montreux voor een kopje koffie.
In Montreux langs het meer van Genève gelopen en zo ook langs Freddy, het standbeeld van Freddy Mercury. Montreux was een favoriete stad van hem.
Na het kopje koffie was daar op de terugweg naar de auto, de hoge nood. Waar ga je in Montreux heen als je naar het toilet moet, juist naar het duurste hotel van de stad. De smoezen waren verzonnen wanneer ze aangesproken zouden worden want je gaat natuurlijk niet zeggen dat je alleen maar binnenkomt om te plassen. Jas open en zelfverzekerd de receptie groetend liepen zij onderwijl spiedend naar een toilet, langs de lobby. Het was er doodstil dus de dames vielen wel op. Zou hier de crisis ook hebben toegeslagen?? De toiletten werden niet gevonden. Terug langs de lobby, een snoepje mee pikken en weer naar buiten. Montreux, een mooie stad aan het meer van Genève.

Bij het pompstation op de grensovergang tussen Zwitserland en Frankrijk kwamen we de dames tegen, stapten Madison en Indy over en keerden we huiswaarts.

Voor ons laatste avondmaal in Frankrijk gingen we naar het favoriete restaurant van Geoffrey, De Mongool. Een Mongools bbq-restaurant waar je lekker je eigen maaltijd kan samenstellen. Dit wordt lekker op de grilplaat klaargemaakt. Je kan daarbij ook je vlees of vis aan de spies grillen boven het vuur. Er was keuze uit diverse bijzondere vleessoorten zoals kangoeroe en struisvogel. Geen restaurant voor vegetariërs ! Wij hebben heerlijk gegeten en niemand heeft zich gebrand aan de spies.

Thuisgekomen gingen we op tijd naar bed voor de lange reis naar Nederland.

Samengevat hebben we een heerlijke vakantie gehad bij de familie Smits in Frankrijk. Het was actief en relaxed tegelijk. Een mooie omgeving waar we een echt vakantie gevoel aan over hebben gehouden. Nogmaals bedankt voor jullie gastvrijheid !

Het schrijven van een blog is erg leuk maar soms lastiger dan je denkt: wat is interessant om te schrijven en welke anekdotes zijn leuk voor lezers. Het heeft mij in ieder geval wel geïnspireerd om voor onze vakantie in 2010 waar we 5 weken naar het westen van Amerika + Hawaï gaan, ook een blog bij te gaan houden voor het thuisfront. Wanneer het webadres beschikbaar is zal ik Wendy vragen deze met jullie te delen.

Als laatste wil ik namens ons allemaal proosten op de gezondheid van de lezers van deze blog. We wensen jullie het beste voor 2010!!

Groeten,
Sander


donderdag 24 december 2009

KERST 2009

Kerst 2009. Het is alweer een jaar geleden dat wij het Nederlandse leven verruilde voor het Frans/Zwitserse leven. Wat is het allemaal snel gegaan. Heel veel nieuwe ervaringen, een nieuwe taal, een nieuwe school, nieuw werk voor René, een nieuw huis, kortom : een volstrekt ander leven. Na een jaar kunnen we constateren dat we het prima naar ons zin hebben en dat is een fijn gevoel.

Deze kerst hebben we familie op bezoek. Schoonzus Daisy en Zwager Sander zijn hier samen met nichtjes Jill & Indy voor een week en we hebben het érg gezellig zo met z'n achten. Sander wilde graag gast-redacteur zijn voor de blog. Een aanbod dat ik natuurlijk niet afsla! Hieronder dan ook zijn verslag van het eerste deel van de vakantieweek.

Wat een eer op het wereldberoemde blog van de familie Smits te mogen schrijven.

Inmiddels zijn we hier alweer 4 dagen en hebben we twee mooie ski dagen achter de rug. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Maandagochtend vroeg zijn we met de auto richting Frankrijk vertrokken. Het zag er aanvankelijk naar uit dat we de autorit moesten uitstellen in verband met de slecht berijdbare wegen. Wie had dat ook verwacht: heel Nederland plat door de sneeuw en wij gaan de sneeuw opzoeken in Frankrijk. Glijdend reden we Den Haag uit en daarna begon de ellende, langzaam rijden op de snelweg om daarna bij een benzinestation vast komen te zitten in de sneeuw. Het langzaam rijden was zeker een goed advies van de ANWB, diverse ongelukken zijn we onderweg tegen gekomen. We hielden ons dus aan dat advies.
Langzaam maar zeker kwamen we in Luxemburg uit waar we een uur in de file hebben gestaan. Daarna waren de wegen goed te berijden en konden we vaart maken. Op een uur afstand van de bestemming kwamen we terecht in een sneeuwstormpje waar we wederom langzaam moesten gaan rijden en dat door de bergen, een hele ervaring! Na 3 ½ uur vertraging kwamen we aan op bestemming waar Wendy een uur later met drie uur vertraging ook aan kwam. We zijn er en het feest kan beginnen. De kinderen hadden elkaar een half jaar niet gezien dus die gingen gelijk in de sneeuw dolle pret maken.

De volgende dag deden we het vooral rustig aan. Later die dag mocht ik een mooie maaltijd voorbereiden in de geweldige keuken van de familie Smits. Na het eten nog lekker aan de wijn gezeten en vroeg het bedje in. We zouden namelijk de dag erna voor het eerst gaan skiën met de kinderen.


Dag 3 stond in het teken van het skiën. Jill en Indy, onze dochters van 8 en 11 stonden voor de tweede keer op de latten. De eerste keer was een les op de borstelbaan van Berschenhoek. Jill pakte het snel op en probeerde de diverse banen uit met Geoffrey. Indy had wat koudwatervrees maar ging later ook alleen het bergje af. Voor mij zijn ze echte helden.
In de tussentijd ging Rene de hoger gelegen piste verkennen. Een half uur verstreek, een uur verstreek en sloeg een lichte onrust toe. Wendy besloot om ook naar boven te gaan om Rene te gaan zoeken. Net op het moment dat ze in de stoeltjeslift instapte, kwam Rene de berg afgeskied, hij er gelijk weer achteraan en weer een half uur later waren we allemaal weer herenigd. Rene bleek boven de verkeerde afslag genomen te hebben en kwam aan de andere kant van de berg uit. Twee liften later was hij weer op zijn vertrekpunt en kon toen de goede afdaling nemen (die op zich al bijna een half uur duurde).

Het ging zo goed met Jill dat Rene & ik besloten om met Geoffrey & Jill wederom weer naar de top te gaan (blauwe piste met soms wat stukken rood). Een hele mooie ervaring om zo door de witte natuur, met uitzicht op de Mont Blanc en het meer van Geneve, op de ski’s de berg af te gaan. Een toer van 40 minuten naar beneden. Erg leuk!! Natuurlijk hebben we ook de extra lange afdaling gedaan, Rene had dit traject immers al (ongewild) verkend.
Onderweg lagen Rene en ik nog letter in de knoop. Een valpartij waar ik te laat was met remmen zorgde ervoor dat we samen door de sneeuw aan rollen waren en de ski’s ook heftig in de knoop kwamen te liggen. De kinderen lagen natuurlijk in een deuk.
Indy ging in eerste instantie aan de hand het bergje op maar na een paar keer vond ze de lef om alleen af te dalen en later zelfs alleen met de lift weer naar boven te gaan. Toen was de beer los en was ze niet meer weg te slaan van het bergje.
Samen met Madison gingen ze zelfs stunten met de skilift. Rond drie uur gingen we weer met de gondel naar beneden en kwamen we moe maar voldaan aan bij huize Smits. Daar wachtte een warme jacuzzi op ons om onze vermoeide spieren lekker te masseren. Wat een dag!


Dag 4,24 december, gingen we wederom skiën. De gondel naar boven had helaas technische problemen (gelukkig zaten we er niet in ;-) en dus besloten we om naar de andere kant van de berg te gaan waardoor we (wel een half uur langer in de auto) uiteindelijk in hetzelfde skigebied konden komen.
Het was hier echter wel kouder en er stond een stevige wind. Maar de gondel ging naar boven en wij dus ook. Aan deze kant was er niet een echte kinderweide maar dat deerde Indy en Madison niet en ze gingen zonder problemen de skibaan af. Madison ging zelfs nog mee van de blauwe piste af. Wat een topper.
Jill, Geoffrey, René en ik gingen los op de hoge piste en dat ging met steeds meer vaart. We zijn er vandaag zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Deze kerstavond hebben we lekker gebarbecued en daarna met de zakdoekjes in de hand en met een grote fles champagne kijken naar the All you need is love-kerstspecial.


Morgen gaan we naar Chamonix: Ik heb er nu al zin in!

Wie weet kom ik deze week nog terug om de rest van onze dagen te beschrijven hier in Frankrijk. Natuurlijk wil ik Rene, Wendy, Geoffrey en Madison hierbij al bedanken voor de gastvrijheid.

Daarnaast wil ik ook alle lezers prettige kerstdagen wensen en het alle beste voor 2010.

Sander Peters
Gast redacteur


zondag 13 december 2009

BIJNA EEN JAAR VOORBIJ....

Twee weken geleden alweer sinds de laatste update. De tijd vliegt, met name in deze feestmaand. Om het leed van het lang wachten te verzachten hierbij een lange blog vol met foto's.
We hebben Sinterklaas gehad die ook hier zijn pakjes heeft kunnen achterlaten. De kinderen hadden wat ingestudeerd op de Nederlandse school en alle klassen mochten dit in een lange (!) voorstelling laten zien. Ook Sinterklaas en de Zwarte Pieten waren aanwezig. Op pakjesavond zelf had Sint een grote tas met veel pakjes voor de voordeur klaargezet en zo hadden we een gezellige oerhollandse avond temidden van veel kruid- & pepernoten waarmee de oma's uit Nederland ons in ruime mate hadden voorzien.

Een dag later werden de kerstspullen uit de garage gehaald en werd ons huis in kerstsfeer gebracht. Onze eerste kerst in ons huis. Het ziet er gezellig uit. Vorig jaar zaten wij met kerst in het hotel, te wachten tot eindelijk de overdracht bij de notaris kon plaatsvinden. Wat lijkt het allemaal al lang geleden.






De kerstrapporten zijn afgelopen week uitgedeeld en wat kunnen wij weer trots zijn op onze kroost. Geweldige cijfers en lovende woorden over kinderen die immer nog goede vooruitgang boeken.

Gisteren had Geoffrey een ijshockeywedstrijd in Chateau d'Oex (Zwitserland). Een romantisch dorp in de bergen. René was samen met hem gegaan omdat Madison en ik 's-avonds naar het kerstdiner van de manege gingen. René belde helemaal enthousiast op dat het een geweldige locatie was. Een buitenbaan in een schattig dorpje, temidden van bergen en volop sneeuw. Het was het perfecte plaatje van hoe een ijshockeywedstrijd er eigenlijk uit hoort te zien. Een volgende keer (in februari) dat we daar weer 'uit' spelen, gaan Madison en ik dan ook zeker mee om dit ook zelf te ervaren.

Vandaag was de dag aangebroken van Madison's eerste wedstrijd met Chocapic. Het was een combinatie spring/behendigheidswedstrijd. De hindernissen werden afgewisseld met slalom, vlaggensteken (vlag pakken, 2 sprongen met de vlag, vlag in een kleine pion steken) en een volte rondom blokken. Een aantal ingebouwde behendigheidsonderdelen dus. Madison was veruit de jongste op dit onderdeel en als enige met een shetlander; de anderen waren allemaal grote pony's dus wij vonden het toch wel spannend. Zijzelf kende geen enkele twijfel. Ze moest als eerste starten en ging als de brandweer. Ze was even 'de weg kwijt' toen ze de vlag moest pakken maar dacht dat ze eerst nog een andere sprong moest doen, waardoor ze 'kostbare seconden' verloor ;-) maar daarna herpakte ze zich snel en maakte het parcours prima af. Met deze rit (die 'op tijd' gaat) werd ze 2e !! Een geweldige prestatie voor de eerste wedstrijd van onze jongste!!

Superteam !

Prijsuitreiking. Een toepasselijke kerstsok en natuurlijk een rozet die vanaf dat moment overal mee naar toe is gegaan en nu onder haar kussen ligt

Hieronder een filmpje van de wedstrijd van onze 7-jarige kanjer, gemaakt door een trotse moeder. Voor het leukste effect, zet het geluid aan want de aanmoedigingen vanuit het publiek zijn ook érg leuk ;-)
1. Start tussen de vlaggen + Slalom
2. Volte rondom blokken
3. Hindernis
4. Hindernis
5. Vlag pakken
6. Hindernis
7. Hindernis
8. Vlag terugplaatsen in pion
9. Hindernis + finish