KLAAR

Ok, de slaapkamer is klaar. Niet wezenlijk veranderd natuurlijk maar voor mij wel een zeer geslaagde wijziging van kleur. Hierbij paar foto's. Ik zal jullie niet vermoeien met weer een hele reportage.

hoe het was

hoe het is

Het zwembad vordert gestaag. Gisteren vertelde men mij dat ze voor (!!) lopen op schema. Jawel, Fransen die VOOR lopen, wij hebben dus duidelijk dé topkrent uit de zwembad- & tuin business-pap. Dit zeg ik terwijl ik hard op hout aan het kloppen ben want it ain't over till the fat lady sings zullen we maar zeggen. Vooralsnog verloopt alles echter zeer voorspoedig. Aardige lui die zelf ook meedenken en niet klakkeloos alles doen wat er op een tekening staat. Zo hebben we al een paar kleine wijzigingen aangebracht die op papier heel goed leken maar in praktijk niet heel mooi waren. So far, so good dus.




Voor wat betreft Geoffrey's school hopen we deze week nog wat te horen. Ik heb vanmorgen nog gebeld want ik word nu toch wel wat ongeduldig. We willen nu toch wel erg graag wat horen nu aangezien we hem vooralsnog niet hebben ingeschreven op keuze 2, een andere internationale school. Daar zijn ook maar zeer beperkt plaatsen beschikbaar dus mocht dit niet lukken, moeten we als de wiedeweerga overschakelen naar plan B. Goed, nog even geduld dus....

De lente heeft hier zijn intrede gedaan, het is al een poos heerlijk weer en we genieten volop. Pas dan merk je hoe klaar je was met de kou en de winter. Wat dat betreft waren de skilessen precies op tijd afgelopen want de sneeuwgrens loopt deze dagen erg snel terug en de Jura begint weer groen te kleuren.

Afgelopen weekend heeft Madison haar eerste officiële springwedstrijd gehad. Wat een zenuwen had ik. De dag ervoor had ze nog een privé-springles en was ze er prompt afgevallen. Afgevuurd terwijl haar pony Chocapic weer een reuzesprong maakte, iets wat hij zeer regelmatig doet en waar ze nog goed mee moet leren omgaan. De meeste pony's springen precies de hoogte die ze moeten springen. Onze Chocapic springt het liefst een stuk hoger en zet heel vroeg af wat regelmatig leidt tot enorme sprongen die ze niet altijd voelt aankomen. Zelf geeft ze er weinig om. Na het afvegen van wat zand, klautert ze er weer op en gaat weer af op de sprong.
Tijdens haar springlessen springt ze natuurlijk wel vaker wat sprongen achter elkaar maar 11 sprongen in een bepaalde volgorde in een parcours is toch wat anders. En ze is nog maar 7.....kortom, ik had de bibbers, zij allerminst.

Het ging hartstikke goed. Op een gegeven moment kreeg ze Chocapic niet rechtsom gestuurd want hij wilde linksaf en ze miste de kracht in galop om hem de goede kant op te sturen. Dus reed ze linksom een kleine cirkel om hem vervolgens de goede kant op te sturen. Dit wordt echter gezien als een weigering omdat je je eigen gereden 'lijn' doorkruist (wist zij veel....). Ook trok hij bij een volgende sprong langs de zijkant weg, hetgeen ook een (echte) weigering was maar al met al heeft ze het gewoon keurig gedaan en leverde het haar veel "ahhhh, très jolie"-s op. Er deden maar 2 kinderen mee in haar league (50/60 cm) en dat andere meisje had 1 weigering en was dus eerste. Maar de kop is eraf, ze weet nu hoe het werkt en ik ben mijn ergste zenuwen ook kwijt nu ik gezien heb hoe prima ze het ervan af bracht en hoe eenvoudig ze haar parcours (volgorde) ze onthouden had. Overigens kukelde ze er ná de finish alsnog vanaf. De spanning was eraf, Chocapic sloeg onverwacht linksaf en Maddie ging rechtdoor zeg maar. Daar baalde ze enorm van, zomaar vallen is nog nooit gebeurd, maar dat deed verder niet meer terzake voor de wedstrijd.
onze stoere friemel

Voor mij begint het dressuurcompetitieseizoen binnenkort ook weer. Zondag 2 mei staat de eerste wedstrijd op het programma in een dorp, hier zo'n 20 autominuten vandaan. Ik heb er erg veel zin in en ben ook erg benieuwd hoe mijn zenuwachtige Mango het op vreemd terrein doet.

En dan last but not least heb ik het 'halletje' beneden bij het toilet ook nog in de verf gezet. Het was mooier om dezelfde kleur die op een muur ervoor zat, door te trekken. Ik moet hem nog 2 keer overdoen want de verf pakt erg moeilijk maar dat hoop ik voordat oma Liesje maandagavond aankomt, gedaan te hebben.

TUSSENDOORTJE

Ai, ik was toch niet helemaal tevreden over de kleur op de muur in de slaapkamer. Er zat wat mij betreft teveel 'rood' in. Heb de roller maar weer ter hand genomen en heb inmiddels 1 muur af. Jaja, het zijn details maar second best voelt nu eenmaal niet lekker en nu ben ik écht helemaal tevreden.......Foto's van het geheel zal ik, als het af is, ook voor de volledigheid nog even plaatsen ;-)

De 'oude' muur met een lik nieuwe verf eroverheen...

WINTERVAKANTIE

Inmiddels is er al weer heel wat tijd verstreken sinds de laatste update. De vrienden van Geoffrey en Jorien zijn bijna een week geweest en we hebben het heel leuk gehad. We zijn naar het toboganning park in Leysin geweest waar je in `banden` van de berg (op verschillende tracks) afraast, we hebben uiteraard gegeten bij het favoriete restaurant van de kinderen: de Mongool, (een Mongools bbq-restaurant) wat ook goed in de smaak viel, er is geskied en gesnowboard, er is uuuuuuurenlang in de jacuzzi doorgebracht en de nachten zijn allemaal kort geweest voor de heren. Kortom, een inspannende maar erg leuke week.
In de sneeuw in Leysin

Eten bij de Mongool

Op de dag dat ze allemaal weer vertrokken, werd Madison ziek en ook René was met buikkrampen naar zijn werk gegaan. Een paar dagen eerder had ik het ook al gehad, nadat Rene en ik een avond naar de bioscoop en uit eten waren geweest. Bij mij duurde het zo'n 1,5 dag en ik dacht dan ook aanvankelijk dat ik iets verkeerds gegeten had maar later bleek dat er een stevig buikgriepvirus heerste dat deze regio in de greep hield.
René zou eigenlijk die dag naar Nederland gaan, maar stelde het een dagje uit. De volgende dag was hij gelukkig weer wat opgeknapt.
Bij Madison duurde het dagenlang en ons weekend weg naar Megève leek in duigen te gaan vallen toen ook Geoffrey twee dagen later alles uitspuugde.

Bij Geoffrey was het maar van korte duur. Na deze vloedgolf was alles weer goed. Madison bleef kwakkelen. Vooral 's-nachts was het zeer onrustig.
Vrijdagmorgen leek alles gelukkig in orde. René kwam thuis uit Nederland en een paar uur later zetten we koers naar het mooie wintersportdorp Megève, vlakbij de Mont Blanc, hier ruim een uurtje vandaan.

We hadden een echt vakantiegevoel. Heerlijk door het mooie dorp slenteren, skiën, lekker eten, ritje met de huifkar en zwemmen in het zeer warme buitenbad bij het appartement.
Gekgenoeg werd Madison zowel vrijdag als zaterdagnacht weer ziek en spuugde alles eruit. Daarna was het echter goed en konden we de hele nacht doorslapen.
Zaterdag was een stralende dag met veel zon, zondag was daarentegen een stuk kouder en een harde wind. Het grote skigebied waar we zaterdag hadden geskied was gesloten omdat er teveel wind stond voor de cabineliften. Madison was niet helemaal fit en ik vond het ook wel prima dus de heren gingen in het kleinere gebied bij het appartement skiën en de dames gingen lekker naar het dorpje om te wandelen en warme chocolademelk te drinken. Na een paar uurtjes skiën was het mooi geweest voor de mannen. Het was erg koud geweest boven. We lunchten gezamenlijk en daarna gingen we rustig op weg naar huis waar we eind van de middag weer terugkwamen en we ons weer rustig konden voorbereiden op de schoolweek die weer ging beginnen na 2 weken vakantie.

Inmiddels zit er alweer 1 week school op waarin ook weer veel gebeurd is. In onze scholenjacht (Geoffrey gaat immers volgend jaar naar de middelbare school) hebben we afgelopen woensdag weer een school voor en met Geoffrey bezocht (de 4e) waar we gelijk een heel erg goed gevoel bij kregen. Op dit moment zijn we druk bezig met het verzamelen van alle formulieren die we nodig hebben voor de inschrijving zodat ik dat komende week kan gaan inleveren. Beschikbare plaatsen zijn schaars en we hopen enorm dat hij nog een plaats krijgt. Het is een internationale school in Zwitserland en Geoffrey zou het bilingual programma (Engels en Frans) gaan doen. Het wordt flink aanpoten voor hem maar hij heeft er zin in. Over een paar weken weten we meer.....

Ook zijn ze hier afgelopen donderdag begonnen met de aanleg van ons zwembad en een enorme metamorfose van de rest van de tuin. Een groot project dat zo'n 3 maanden gaat duren. De tuin is binnen 1,5 dag veranderd in een enorme bouwput. Wordt vervolgd.....

Nu nog een bouwput