OMA IS AANGEKOMEN

Oma Liesje is maandagavond aangekomen. Met een koffer met oliebollen en appelflappen werd voet gezet op Geneefse bodem. De vlucht was mooi op tijd dus we waren zo weer terug. Pas een week uit Nederland maar de appelflappen en oliebollen smaakten heerlijk.

Vanmorgen na het ontbijt gingen we natuurlijk eerst naar Cessy om ons huis te laten zien. Ook oma vond het allemaal mooi. Jammer dat we er nog steeds niet in kunnen. Vlakbij ons huis zagen we een aantal herten in het open veld.

Na de minirondleiding rondom ons huis, gingen we de berg op naar 'onze' skipiste. De kinderen vermaakten zich met de slee en wij dronken lekker koffie. Ook zijn we nog van de grote rodelbaan afgegaan. Het is een nieuwe attractie op La Faucille en het was hartstikke leuk. Oma Lies gaat deze week ook nog een keer mee.


Vandaag hebben we verder gehoord dat door een fout bij de bank, de overdracht nog weer verder vertraagd is. Het wordt niet voor 8 januari dat deze plaatsvindt. Je zucht maar weer eens en haalt je schouders op....het is niet anders.
Wel is het erg jammer omdat zowel oma Lies als opa Piet (die 5 januari aankomt met onze katten) in het huis zouden komen werken en die tijd nu steeds beperkter wordt omdat zij 12 januari beiden weer terugvliegen... Maar goed, zoals eerder gezegd, we hebben er geen invloed op dus we moeten het er maar mee doen. Beetje druk uitoefenen waar we kunnen, altijd blijven glimlachen en verder vaak tot 10 tellen....

TUSSENDOORTJE: LEUKE VERRASSING !!

Toen ik vanavond naar onze weblog keek, waren we ONTZETTEND verrast door de vele leuke berichtjes van iedereen uit Nederland. Als je een weblog bijhoudt is het heel erg leuk om respons te krijgen en daadwerkelijk te zien dat er meegelezen wordt.

Hartstikke bedankt dat jullie zoveel schrijven en vooral : blijf doorgaan !!!!
Wij vinden dat één van de leukste momenten : kijken of er nieuwe berichtjes in ons gastenboek staan, breed lachend van oor tot oor lezen en iedereen achter de computer trekken: "Kijk er is weer een reactie !!!"

Overigens kun je ook onderaan ieder apart bericht een reactie plaatsen in plaats van in het gastenboek. Net wat je zelf wilt. Je klikt daarvoor op 'reacties'.

Tot snel met weer een update....en foto's natuurlijk !!

KERST 2008 - SKIËN IN DE 'ACHTERTUIN'

Kerst 2008 : Het zal waarschijnlijk een van de meest bijzondere zijn. Er is geen kerstversiering te bekennen, althans niet hier binnen in het appartement. Wel had ik nog wat kadootjes gekocht en daar zaten ook wat dvd's bij. Dat komt prima uit want we hebben hier ook dvd-spelers bij de tv dus die kunnen gelijk bekeken worden.
Vanmorgen echter nog niet want de skikleding ging voor het eerst aan en we togen naar La Faucille waar we gisteren nog met Opa en Sander gezeten hadden.

Het weer was een stuk frisser, de wolken waar we gisteren nog een stuk lager op de berg doorheen reden, lagen nu wat hoger. Het mocht de pret niet deren. Gisteren hadden we een supersonische slee met rem en stuur gekocht en die gingen we eerst uittesten. Althans "we" .... ik durfde niet zo goed....het ging ook zo verrekte hard die heuvel af....
Er was nauwelijks iemand te bekennen op de slee heuvel dus we gingen achter elkaar door.

Na een uurtje besloten we voor de kinderen ski's te gaan huren en naar de nabijgelegen beginners-piste te gaan. Het ging allemaal voorspoedig. Eerst een hoop tegengestribbel van Geoffrey en Madison die eigenlijk niet wilden, maar al gauw wilde Geoffrey een skipas zodat hij met de sleeplift naar boven kon. Het was mooi om te zien met wat voor gemak hij zijn bochtjes draaide en achter elkaar van de berg afging op zijn allereerste 'op-de-ski's-in-de-sneeuw-ervaring'.
Madison ging eerst een uurtje rommelen en toen hebben we haar aangemeld voor een skiles die om 13.30 uur begon. Het was erg koud en ze is erg verkouden maar toch ging ze dapper door en ging ook zij met sprongen vooruit. Na 1,5 uur wilde ze echt niet meer. De les duurde eigenlijk tot 16.30 uur maar wij vonden het ook wel mooi geweest voor haar. Volgende keer doet ze de hele les mee.

Met rode oren en dito wangen dronken we nog wat in het restaurant en gingen we na een sneeuwballengevecht weer in de auto richting dal.

Ons kerstmenu was dit jaar een heerlijke spaghetti en het smaakte alsof we in een restaurant zaten. Daarna werd het bankbed uitgeklapt en hebben we een Zevensprong-marathon gedaan. Geoffrey had 's-morgens de dvd-set van De Zevensprong gekregen en daar hebben we de eerste paar afleveringen van gezien. Voor René en mij nostalgie om die serie uit 1982 weer te zien en Geoffrey en Madison vonden het ook erg leuk.

Morgen is hier weer een gewone werkdag. Tweede kerstdag, daar doen ze hier niet aan.

Kerst 2008 - voor de de eerste keer skiën in de 'achtertuin'">

DE REIS NAAR ANDERLAND

En daar gingen we dan.....Op dinsdag 23 december was het dan eindelijk zover en vertrokken we richting Genève. Madison en ik gingen vliegen, Geoffrey en René gingen rijden omdat we de Jeep meenemen. Opa Otto en Sander reden voor de gezelligheid ook mee en zouden de volgende dag terugvliegen. Beide reizen verliepen voorspoedig en zo zagen wij elkaar weer rond de klok van 3 in het hotel.

Opa en Sander werden op sleeptouw genomen en met hun bezochten wij ons huis waar we jammergenoeg nog geen sleutel van hebben. We zijn over het hek geklommen en hebben zodoende toch een rondje om het huis kunnen maken maar de binnenkant blijft een verrassing voor het volgende bezoek. Ook de school en het dorp werd bekeken en ook wij waren aangenaam verrast. Goede sportvelden, een tennisbaan (lidmaatschap € 40 per jaar) en de school, die wij al wel hadden bezocht in september, ziet er prima uit.
We hebben nog een klein rondje Genève gedaan en aten 's-avonds in het centrum van Divonne les Bains. Uiteindelijk hebben Opa en Sander minder dan 24 uur om alles te bekijken dus we moesten de tijd ten volle benutten.

De volgende morgen moesten René en ik naar de bank en de makelaar. Al gauw werd bevestigd waar we al rekening mee hadden gehouden : Er vindt niet eerder dan 2 of 5 januari een overdracht plaats dus we moeten langer in dit appartement-hotel zitten en de verhuizers uit Nederland die 29 December op de stoep zouden staan, moeten worden verplaatst. Een tegenvaller maar het is niet anders. Het "appartementen-hotel" is prima (2 appartementen naast elkaar) dus we houden het hier wel uit. Wat alleen wel jammer is, is dat René op 5 januari weer moet gaan werken en er dus niet bij is als de verhuizers komen (hopelijk op 5 januari). Ook de kinderen moeten dan voor het eerst naar school dus alles zal nog wel rommelig zijn. We hadden uiteraard liever gehad (en gepland) dat we voor de eerste schooldag al een week in ons huis zouden zitten maar de banken en notarissen hebben erg veel tijd nodig. Planningen zijn dan ook niet veel waard. Prioriteit nummer 1 wordt in ieder geval het klaarmaken van de kinderkamers, daarna zien we wel verder.
Oma Lies komt maandag 29 december aan dus die is er in ieder geval bij als de verhuizers komen en komt de eerste week bij ons in het appartement.

Terug naar 24 december. Nadat wij terugkwamen van de bank zijn we naar "ons skigebied" gereden. Het was ontzettend leuk. Op minder dan een kwartier rijden van ons huis is een hartstikke mooi skigebied. De zon scheen fel en het was er helemaal niet druk. We hebben wat rondgelopen, koffiegedronken en toen moesten Opa en Sander naar het vliegveld waar weer een onvermijdelijk afscheid volgde. Het blijft verreweg het meest vervelende onderdeel van een buitenland-avontuur.

's-Avonds hebben we tot in Genève moeten zoeken naar een restaurant dat op kerstavond open was en uiteindelijk zijn we terechtgekomen in een shabby pizza-tent waar het eten overigens prima smaakte.

Moe van de drukte en emoties van de afgelopen dagen, kropen we op tijd ons bed in

EEN LEEG HUIS

Gisteren was het dan zover en stonden om 8.00 uur de verhuizers op de stoep. In razendsnel tempo werden de dozen ingepakt en toen er 's-middags een extra groep bijkwam, was om 17.30 uur 2/3 deel ingepakt en geladen.

Vanmorgen werd gestart met een nieuwe container die als aanhanger van de wagen van gisteren mee zal gaan. Om 11.30 uur waren ze klaar en wat overbleef was een leeg huis, een hoop stofwolken en een paar koffers waar wij het de komende 1,5 week mee moeten doen.

's-Middags kwam buurmeisje Jolijn een erg leuk fotoboek, gemaakt door de buurkinderen brengen. Wat een leuke verrassing was dat. Ook Lennart en Jesse kwamen voor Geoffrey nog een Donald Duck pocket brengen. Hartstikke leuk!

Het afscheid op school was voor mij nog het grootste 'drama'. Als ik al aan school dacht, sprongen de tranen in mijn ogen. Het is moeilijk afscheid te nemen van zo'n geliefd iets waar je toch alweer heel wat jaren zowel in de rol van ouder als bestuurslid, rondloopt. Geoffrey en Madison hebben beiden van hun klas een ontzettend leuk vriendenboek gekregen, natuurlijk de Aloysiushanddoeken en een CD rom met de foto's die genomen zijn.
Het afscheid is voor de kinderen mooi luchtig gehouden en zo was het een vrolijk en leuk onderdeel van het weggaan voor ze. Weer een goed doordacht aspect van het team van die geweldige Aloysiusschool. Wat zal ik die school toch vreselijk gaan missen !!

En daar zit ik dan, met inmiddels opgedroogde tranen en de laptop op schoot, in een leeg huis waar mijn voetstappen hol doorklinken in de ruimte. Vanaf 18.00 uur kunnen de poezen terecht bij het pension in Den Haag waar ze naartoe gaan dus ik zit mijn tijd hier tot 17.30 uur uit. René en Madison zijn net vertrokken richting ons hotel in Kijkduin en Geoffrey slaapt vanavond bij vriend Bas.

Morgenochtend wordt de piano hier opgehaald. Daarna nog een paar keer langs het grofvuil in Delft, de laatste spijkertjes uit de muur gehaald, een sopje langs de kozijnen en dan zijn we in huis klaar.
Maandag de overdracht van het Maasland-huis en dan: Au Revoir !!!

LAATSTE LOODJES

Gisteren was de laatste Franse les. Madison had een andere afspraak en dus 'moest' Geoffrey alleen. Monique, onze franse lerares kwam mij aan het eind van de les uit de auto halen om enthousiast te vertellen wat ze allemaal hadden gedaan en om te zeggen dat Geoffrey het heel goed doet. Hartstikke leuk dus en met een goed gevoel verlieten we voor de laatste keer Krimpen a/d Lek.
Ook op school wordt extra aandacht aan het Franse rekenen besteed. Geoffrey krijgt regelmatig apart les en wordt aan hem door directeur Huub Paalvast de Franse terminologie bijgebracht. Ook Huub is erg tevreden en daar worden wij als ouders ook weer ERG blij van.

Inmiddels heb ik het telefoonnummer van de Franse leraar die hopelijk de kinderen in Frankrijk flink op weg gaat helpen. Een dezer dagen even bellen voor wat afspraken.

Een probleem is nog even de katten. Aangezien we mogelijk niet gelijk het huis inkunnen, moeten we ze in dat geval hier naar een pension brengen. Later moet iemand ze dan meenemen naar Frankrijk met het vliegtuig.

Maar zover is het nog niet. We proberen nog steeds om alles voor 23 december rond te krijgen. Eerder was 12 december toegezegd maar toezeggingen blijken een erg ruim begrip te zijn. We hebben inmiddels al te maken gekregen met de Franse regels, gewoonten en gebruiken en dus duurt het maar en schijnt terugbellen voor veel bedrijven ook erg moeilijk te zijn.
Je kent het, je weet het, ook van eerdere ervaringen want in ieder land (ook in Nederland) zijn er tenenkrommende regels/instanties/zaken waar je mee te maken krijgt als je verhuist maar het blijft een ergernis.

Goed, dan de leuke zaken : We zijn inmiddels allemaal voorzien van skikleding dus of we nou nog in een hotel zullen zitten of in ons nieuwe huis: de kerstvakantie zal in ieder geval sportief ingevuld gaan worden !