Het verhaal van Bob heeft een triest maar onafwendbaar einde gekregen. Vorige week ben ik met hem naar de dierenarts geweest, in de wetenschap dat dat waarschijnlijk het laatste ritje voor hem zou worden. Dit bleek ook zo te zijn. De dierenarts kon echt geen oplossing meer bieden en zei me ook dat het in de komende weken hard achteruit zou gaan. Hij vroeg me of ik daar op wilde wachten. Overigens ging alles zeer respectvol en uiteraard zonder enige druk. Toen het besluit genomen was, kreeg Bob een slaapmiddel. De dierenarts liet ons alleen en zei me dat hij een kwartier later diep zou slapen en hij dan terug zou komen. Nog geen 2 minuten later was Bob in diepe slaap en dat gaf dus ook al aan dat hij nog wel sterk leek maar toch al flink afgezwakt was. Het sterkte mij in mijn gevoel dat ik juist gehandeld had. Daarna werd de definitieve injectie gegeven en ging ik met een lege mand weer terug naar huis.
Verdriet komt in golven zei een vriendin me en ze had helemaal gelijk. Ik dacht er vrij snel overheen te zijn maar de volgende morgen, kwam het verdriet weer keihard binnenzetten. Nu, bijna een week verder, ben ik het wel kwijt, het huilverdriet. Nog steeds is het natuurlijk verdrietig, onze andere poes Zoe, is nu extra aanhankelijk, maar het normale leven heeft weer zijn loop gevonden.
Daarmee zijn we ook aangekomen bij de "wintervakantie". De kinderen hebben momenteel 2 weken vrij en vanavond komen er twee vriendjes van Geoffrey, Bas en Rudy (+ 1 grote zus Jorien, onze fantastische Maasland-babysitter) aan uit Nederland. Ze blijven een kleine week dus dat wordt genieten geblazen voor de kinderen !!
Momenteel zitten we te wachten tot ze landen. Ze hebben een uur vertraging dus komen pas om 23.25 uur aan. Geoffrey en ik gaan zo rustig aan maar eens richting Genève.....
3 opmerkingen:
Ik kan me zo voorstellen dat dit een moeilijke tijd voor jullie is. Wij hebben die beslissing ook ooit eens voor een hond moeten nemen en je mist ze zo, als ze er niet meer zijn. Gelukkig kun je wel voor 100% achter je beslissing staan. Als je zo'n beestje ziet lijden, dan is dat ook verschrikkelijk. Fijn dat jullie logeetjes krijgen en een paar gezellige dagen in het vooruitzicht hebben.
Sterkte en een fijne tijd met jullie gasten.
Saskia
Wendy, wat is dat afschuwelijk he, om zo afscheid te moeten nemen van een geliefd huisdier ! Heel herkenbaar, helaas. Goed dat de kids nu een verzetje hebben met het Hollandse bezoek. Mijn moeder komt vandaag aan voor een korte vakantie, we hebben een hoop te bespreken en te doen. liefs, Christine
Fijne vakantie! Misschien een fijne afleiding om nu bezoek te hebben.
Sterkte met Bob!
liefs Claudia
Een reactie posten