GROENE VINGERS

Als ik iets niet heb, zijn het wel groene vingers. Het krijgen/hebben van groene vingers valt of staat naar mijn mening bij het hebben van lol bij het werken in de tuin. Daar gaat het bij mij gelijk al mis want ik vind er werkelijk geen ene moer aan.

In Maasland waren wij gezegend met onze fantastische buren Job en Dineke die het hele onderhoud van onze tuin op zich hadden genomen. Zodoende stond onze tuin er altijd pico bello bij. Hier is het een ander verhaal. De oppervlakte is minimaal 10 keer zo groot en hier geen Job en Dineke.

Met Pasen waren hier (schoon)papa en (schoon)mama die, zoals eerder geschreven veel tijd in de tuin hebben doorgebracht. Het was nu nog een kwestie van bijhouden en dat probeer ik ook echt wel te doen. Alles is nu echter ook flink tot bloei gekomen en dat brengt ook weer extra werk met zich mee.
Daarnaast verdenk ik het onkruid er soms van om zich te verstoppen in de aarde of onder het grind en nét als ik mijn tuinhandschoenen en uitsteekmesje heb opgeborgen, collectief omhoog te springen. Joehoeoeoeoe........daar zijn we weer........

Gelukkig was tijdens de Hemelvaart Elly hier die er ook lol in heeft om wat te wroeten in de aarde. En zo vond ik haar 's-morgens al druk bezig in de tuin, flink aan de slag met de schoffel.
Ik werd door haar gewezen op een enorme hoeveelheid aardbeienplanten (waarvan ik dacht dat het onkruid was) en ook hebben we veel verse munt in de tuin staan.
Iedere dag pluk ik nu braaf aardbeien, voorlopig hoef ik niks te kopen want de dagelijkse hoeveelheid is groot. Ook de muntbladeren worden iedere dag in de thee gebruikt. Toch wel een beetje lol op die manier.


Ook het grasveld is een behoorlijke oppervlakte. Met onze kleine (weliswaar elektrische) grasmaaimachine loop je eigenlijk een beetje voor schut. Daarnaast blijf je heen en weer lopen om je grasbak te legen. Je loopt 1 keer heen en weer en de bak is alweer vol. Dit mede veroorzaakt door het feit dat we maar 1 keer per 2/3 weken maaien en er dus ook wel wat vanaf komt. Vrijdag heb ik de grasmaaier van de buren geleend omdat ik, welgeteld 2 minuten na aanvang van het maaien, met mijn grasmaaier tegen een paar losse stenen had gezeten en de messen/bladen onder veel kabaal dolgedraaid waren. Terwijl Hongaarse buur-opa mijn grasmaaier onder handen nam (ook hier hebben wij fijne buren), kon ik het werk vervolgen met hun (veel) krachtigere machine. Dat scheelt wel even een jas !! Het ging een stuk sneller, het was snoerloos (want hij loopt op benzine) en de opvangbak is vele malen groter dus nu ben je meer aan het maaien dan dat je aan het gras-legen bent. Rene is bijna jarig en je begrijpt dat ik al het perfecte kado in gedachten heb !! Wel is het nog even wennen aan zo'n groot apparaat dat ook uit zichzelf rijdt. Voordat ik het wist had 'ie een conifeertje opgeslokt omdat ik nog niet handig was met sturen. Oeps.....

hap slik weg boompje.....

Momenteel zijn ze hier het begin van de straat aan het asfalteren. Soms, heel soms dringt de gedachte zich bij mij op of ik niet eens kan vragen of ze wat asfalt over hebben.
Maar eerst vanmiddag weer lekker ontspannen met het uitsteekmesje aan de gang.
Heerlijk op je hurken in het brandende zonnetje. Wat wil een mens nog meer.

Zouden er ook elektrische onkruidwieders bestaan ? Uiteindelijk komt er ook nog een vaderdag aan in Juni......