BAALDAGEN & WINTERVAKANTIE

De Februari-vakantie is hier alweer bijna afgelopen.

Een week voor de vakantie hadden de kinderen tegelijkertijd een 'schoolziekdag'. Drie keer per schooljaar hebben ze recht (recht door mij verstrekt) op een schoolziekdag. We kennen het allemaal wel eens: totaal geen zin om wat te doen en je wilt gewoon lekker lui doen. In plaats van dat er smoezen verzonnen moeten worden om ons te overtuigen dat ze echt niet naar school kunnen en toch echt in bed thuishoren, hebben ze recht op 3 van dit soort dagen per schooljaar. De regel is wel dat er geen overhoringen of anderszins belangrijke zaken op deze dag gepland staan.
Op die manier hoeven we niet geheimzinnig of stiekem te doen over zo'n baaldag.

Afijn, die maandag was zo'n dag en beiden hebben hem tegelijkertijd opgenomen. Om toch wat zinnigs te doen, zijn we 's-middags naar de bioscoop geweest.
INTOUCHABLES is een werkelijk FANTASTISCHE film, gebaseerd op een waargebeurd verhaal. In Frankrijk (Franse film) breekt deze film ALLE records en terecht.
Maddie was er al geweest met een Frans vriendinnetje maar wilde hem graag nog een keer zien. Voor Geoffrey was het goed om z'n Frans weer even te oefenen (toch nog een beetje educatie op zo'n dag) en voor mij was beiden van toepassing. Ik miste uiteraard de details maar oh oh, wat een geweldige film. Mijn mascara was volledig weggespoeld toen de lichten na afloop weer aanfloepten maar dat mocht de pret niet drukken. Voor geinteresseerden, dit is de trailer (met Engelse ondertiteling (en nee, het is niet de Disney film, the untouchables !!)


Madison's vakantie begon 2 weken geleden en de eerste week zijn we afgereisd naar Toulouse (zo'n 7 uur rijden) voor een week training bij een bekende Franse trainster. We gingen met 2 pony's (waaronder Bonny) en 3 meisjes.
Ik reed onze auto en Laurence, de moeder van een van de andere meisjes reed de vrachtwagen met de 2 pony's. Het was bitterkoud en ik kwam de dag ervoor op het lumineuze idee om de auto te wassen. Vraag me niet waarom maar als ik een grote roadtrip ga maken, wil ik altijd dat de auto gewassen is.
Ik reed de autowasstraat in, althans van die hokjes waar je zelf je auto wast en het was lekker rustig, zeg maar uitgestorven......duh......
Totaal niet denkend aan de temperatuur (-8 toen), ging ik aan de slag. Schuimborsteltje erop en toen ik rond was, was alle schuim vastgevroren aan de auto...... Snel met de hogedrukspuit eroverheen om die schuim maar weg te spoelen, hetgeen nog helemaal niet meeviel omdat het echt zat vastgevroren. Uiteraard weer geen losse euro's genoeg dus ik ging uiteindelijk weg met een auto die helemaal bevroren was en nog een geheel wit schuimdak had. Wat voelde ik me een ongelooflijke dombo. Gelukkig scheen de zon ook dus ik heb de auto flink in de zon gezet en er smolt gelukkig wat water af.

De volgende ochtend (zondag) gingen we vroeg op pad, het was een hele reis en we wilden voor donker in Toulouse zijn. Madison reed met mij mee en ook nog 2 meisjes. Het was wederom erg erg koud (-10 graden) en na een klein half uurtje voelde ik dat de auto een beetje sputterde als we bergop gingen. De meiden hadden niks in de gaten en ik liet het maar even zo. Alles ging weer ok en we gingen de snelweg op. Al gauw merkte ik dat ik niet meer kon accelereren en werd het steeds vervelender. De snelheid liep steeds meer terug. We gingen een tunnel in van 3,5 km en het was echt billenknijpen of we letterlijk het eind van de tunnel zouden halen, althans rijdend dan.....
Het lukte net maar daarna heb ik hem gelijk aan de kant gezet. De meisjes waren uiteraard ook gealarmeerd en snel belden we Laurence die een stuk achter ons aan reed met de pony's.

We stonden bij een wegenwacht paal dus Laurence heeft even het telefoontje gepleegd. De motor deed het gewoon zonder problemen dus we hoefden gelukkig niet in de kou te zitten. Afgesproken werd dat Laurence met de pony's door zou rijden. Die waren uiteindelijk het belangrijkste.
Wij zouden wachten op de "wegenwacht". Het zou 20 minuten duren (kom daar maar eens om bij de ANWB op een drukke dag) en al na 10 minuten kwam er een auto langs om poolshoogte te nemen. Hij was niet degene die we gesproken hadden maar zij rijden langs de weg om hulp te verlenen als ze iemand zien staan. Vive la France !!
Hij deed wat telefoontjes en zei me dat er binnen 5 minuten iemand zou zijn. Zo gebeurde het ook. Een alleraardigste man met een 'depannage-wagen' met oplegger. Kinderen werden in de vrachtwagen gezet, hij reed de auto op de oplegger, en op weg naar de garage die gelukkig maar een km of 8 van de plaats vandaan was.





Daar aangekomen werden wij in het kantoor gezet en ging hij in de werkplaats aan de slag met een fohn. Het filter (diesel) was bevroren en zodoende dat de auto haperde. Hij had helaas geen nissan filter maar dacht dat we het zo wel zouden redden naar Toulouse. Schorvoetend bekende ik dat ik de auto de vorige dag had gewassen en of dat er misschien mee te maken had maar gelukkig, hij zei me dat dat niet van invloed was geweest (maar dat ik het toch beter niet kan doen bij die temperaturen...)

In totaal heeft het oponthoud zo'n 1,5 uur geduurd en toen konden we weer door. Hij belde nog even met de verzekering en alles was gedekt (je hoeft hier geen lid van de wegenwacht te worden) dus het kostte me geen euro. Laat die Fransen maar schuiven als het om wegen en weersongemakken gaat. Ze zijn heer en meester in het schoonhouden van de weg maar zeker ook heer en meester als het gaat om hulp bieden aan mensen met panne langs de weg. Geweldig !!

Uiteindelijk zijn we veilig en wel in Toulouse aangekomen waar de pony's al een half uurtje waren. Alles goed geinstalleerd en afspraken gemaakt voor de volgende dag en eindelijk konden we naar het hotel waar we al vroeg ons bed in rolden.

De hele verdere week was erg geslaagd. Madison heeft heel veel geleerd met 2 lessen per dag. Weliswaar ook 3 dagen achterelkaar van Bonny afgevallen maar het is dan ook geen gemakkelijke pony en ze is er steeds weer dapper opgeklommen. Ze heeft goede vooruitgang geboekt met Bonny en we gaan er zeker weer terug !!

De eerste vakantieweek van Madison moest Geoffrey nog gewoon naar school en ik had voor hem carpool en vriendjes geregeld zodat dat ook allemaal gewoon doorliep. Uiteraard was Rene ook gewoon aan het werk dus de mannen hebben een week samen gehad.

Na een week kwam ook nog oma Lies op zaterdag aan en Rene & Geoffrey hebben haar opgehaald. Ik was toen onderweg terug vanuit Toulouse dus op zondag was iedereen weer herenigd. Voor Geoffrey was de vakantie ook begonnen dus het luieren kon nu goed beginnen. In Toulouse moesten we iedere ochtend om 8.00 uur vertrekken uit het hotel omdat de eerste les om 9.00 uur begon dus we genieten allemaal erg van deze luierweek. Oma is echter vanaf vroeg al druk in touw zoals we van haar gewend zijn.
We worden weer verwend met overheerlijke hachee en andere oma-gerechten dus dat is heerlijk !! Volgende week als de kinderen weer beiden op school zitten, doen we nog wat shop-acties en op woensdag gaat ze alweer naar huis. Over 4 weken komt ze echter weer een weekje langs. Die Transavia aanbiedingen (in de winter vanuit Rotterdam Airport) kan je natuurlijk niet voorbij laten gaan :)

Helaas zijn er grote problemen met het zwembad. Waarschijnlijk zit er ergens een lek. Ondanks dat we een speciale "winterbehandeling" hebben laten doen, is er toch wat misgegaan en is er een en ander bevroren. Daardoor is waarschijnlijk een lek ontstaan. Er zijn tegels gescheurd, het zwembad is nu voor een deel leeg en we moeten nog maar zien hoeveel schade er nog aan het licht komt. Ons inziens is dit toch echt de verantwoordelijkheid van het bedrijf dat de boel geinstalleerd heeft en waar we een contract voor winterbehandeling hebben. Vooralsnog wordt er ook door hun zeer pro actief te werk gegaan dus we wachten het maar rustig af. Maar vervelend is het wel.

De jacuzzi is echter weer gemaakt (nadat de afspraak voor vervanging van 2 onderdelen vele malen was uitgesteld door het koude weer) dus dat is dan weer positief. Eindelijk kunnen we dan weer in 40 graden buiten zitten........