OLIEBOLLEN

Met het naderen van de laatste dag van het jaar, kreeg ik ineens de geest ! Oliebollen moesten er gebakken worden. Ik was namelijk volkomen vergeten om te vragen of Daisy & Sander oliebollen wilde meenemen en dat vond ik ongelofelijk stom van mezelf. Oliebollen vinden wij namelijk érg lekker.....
En dus werd er op internet een recept gezocht van oliebollen en de diverse ingrediënten aangeschaft. Vol goede moed ging ik op vrijdag om 18.00 uur van start.....Ik hou wel van een deadline..
Je hoeft er niet voor gestudeerd te hebben dus het beslag was al gauw klaar. Verdeeld over 2 bakken, 1 met flink veel - & 1 zonder rozijnen, werden ze met de welbekende natte theedoek eroverheen gedrapeerd, op een warme plaats neergezet. Rijzen maar, zou ik zeggen.
Na een uurtje werden de mouwen opgestroopt en kon het echte werk beginnen. De frituurpan met brandschone olie stond klaar voor het daadwerkelijke bakken.
De theedoek ging van de bakken en tot mijn onaangename verrassing trof ik het beslag in precies dezelfde staat aan als waar ik het had neergezet. Het was nog niet 1/10 millimeter gerezen.....
Sndvrr......wat balen zeg ! Hád ik ook een keer de bakgeest, ging het mis.
Snel werd internet weer geraadpleegd. Nu niet met de zoekopdracht "oliebollenrecept" maar "oliebollen beslag wil niet rijzen". Ik leerde dat de ingrediënten of te warm of te koud waren geweest en dat een noodgreep zou zijn om het een half uur in een uitgezette oven van 50 Graden neer te zetten. Dát zou de oplossing zijn. De oven werd naar 50 graden gebracht en weer uitgezet. Twee grote bakken passen niet tegelijk in de oven en dus werd alle beslag samengevoegd. Dan maar alle oliebollen met hier een daar een rozijn. In dit stadium (het was inmiddels halverwege oudejaarsavond) móesten er compromissen gesloten worden. Na een half uurtje ging het wekkertje weer en opende ik de ovendeur. Nee hoor, nog niks. Godsamme.......die oliebollen móesten er komen ! Nog een keer op google kijken. Wat zouden er nog meer voor oplossingen geboden worden..... Een nieuw zakje gist erdoorheen en daarna weer in die warme afgekoelde oven. Klonk logisch, ik had er nog steeds alle vertrouwen in !

Een klein uurtje later ging de ovendeur weer open en trok ik vol verwachting de schaal eruit......nog steed hé le maal niks gebeurd. Zwaar pissig begreep ik dat dit het einde van het oliebollenavontuur was. Nog nooit leken op dat moment die onbereikbare oliebollen zo lekker te smaken maar aan ons was het dit jaar niet besteed. De reclame met de welbekende man van de Albert Heijn die kwam vertellen dat een zak oliebollen maar 1 Euro kostte, werd door de andere leden van het gezin het korte resterende deel van de avond, heel verstandig snel weggezapt.

Nu al staat in de agenda dat René op een van de regelmatige Nederlandtrips maar een paar pakken Koopmans Oliebollenmix moet meenemen. Who needs oudennieuw. Wij gaan gewoon ons eigen midden in de maand oliebollenfeestje maken.

Happy 2010 allemaal ! En als ik de meelezers maar nooitinhetgastenboekschrijvers een kleine hint mag geven voor een goed voornemen...... Schrijf een keertje iets in het gastenboek of reageer onder het bericht. Jullie realiseren je niet half hoe ontzettend leuk het voor ons is om te zien dat mensen meelezen. Dat is nou écht een voorbeeld van een kleine moeite, heel groot plezier !