LAVAGE

In Nederland was ik vaste klant bij zo’n do-it-yourself-carwash waar je zelf, na het inwerpen van geld, je auto kan wassen met behulp van een hogedrukspuit en een schuimborstel.

Aangezien de auto inmiddels grijs was geworden, mede dankzij het feit dat het begin van onze straat nog steeds niet ge-asfalteerd is, moest ‘ie echt gewassen worden.

Vlakbij ons huis had ik een zelfde principe carwash gezien en dus toog ik in het weekend die kant op om de auto te ontdoen van de grijze vleug en de oorspronkelijke zwarte lak weer naar boven te toveren. Het was er druk. Niet alleen kan je er je auto wassen, ook stofzuigen behoort tot de mogelijkheden en de lokale gemeenschap maakt er veelvuldig gebruik van

Na een poosje in de rij gestaan te hebben kon ik dan eindelijk in ‘mijn’ wasstraat terecht en wilde ik mijn portemonnee pakken. Er zaten een hoop spullen in mijn tas, maar mijn portemonnee was nergens te bekennen. Een snel telefoontje naar huis leerde mij dat ik hem thuis vergeten was. Was ik snodvrrrr net aan de beurt, kon ik weer naar huis. Snel deed ik nog een kleine inspectie in de auto en gelukkig kon ik 4 losse Euro’s naar boven toveren. Daar moest ik een heel eind mee komen.

Grondig bestudeerde ik het mogelijke wasprogramma. Tijd is geld in dit soort wasstraten en aangezien mijn budget aardig beperkt was, moest het snel en efficiënt gebeuren.
Niks ergs aan, ik hou wel van een uitdaging !

Klaar voor de start als ware ik meedeed aan een wedstrijd waar mijn leven van afhing stond ik in de startblokken. Ik wierp mijn 4 euro in en drukte op nummer 1. De hogedrukspuit werd uit de houder getrokken en ik ging met het voorwassen van start. Als een razende ging ik overal langs. Van boven naar beneden, niet te lang stilstaan bij de smerige wieldoppen want dat kost tijd. Al snel was ik rond en kon ik nummer 2 indrukken : de hogedruk reiniging. De druk in dezelfde hogedrukspuit werd groter en wederom ging ik helemaal rond. Nu dan nummer 3, het schuimborstelen. Daarvoor moet je naar de andere kant van de wasstraat want daar hangt de schuimborstel. Als een razende Roeland stak ik mijn hogedrukspuit in de daarvoor bestemde houder en rende ik naar de andere kant.
Met de schuimborstel ging ik ook weer rond: ik zat op schema, ik was zo’n beetje halverwege en ik had nog € 2,20 tegoed staan. De adrenaline spoot door de aderen, het ging lekker !
Toen ik nog maar een heel klein stukje met de schuimborstel te gaan had, duwde ik alvast op nummer 4, het hogedruk-afspoelen.
Er zit namelijk een lichte vertraging in het programma dus het duurt altijd nog zo’n 10 seconden voordat het programma overspringt naar de volgende fase en tijd was geld. Met het laatste restje schuimborstel, reinigde ik de achterkant en terwijl ik de schuimborstel aan het opbergen was, hoorde ik plots een Frans gilletje waardoor ik uit mijn opperste concentratie werd gehaald. Toen ik opkeek zag ik een opspringende hogedrukspuit die de dame die haar auto aan het stofzuigen was, zo’n 5 meter voor mijn wasstraat, licht benevelde.
Tot mijn schrik zag ik dat het “mijn” hogedrukspuit betrof. Ik moet hem niet goed genoeg in de houder hebben gestopt en had natuurlijk al op fase 4, hogedruk-afspoelen gedrukt. Door de de druk was ‘ie eruit gesprongen en vloog alle kanten op terwijl ik nog bij de schuimborstel stond.
Snel rende ik naar de overkant waar ik de spuit aan de slang naar me toe probeerde te trekken. Niet heel slim want nu sprong de spuit op en richtte zich naar de achterkant waar een erg mooie, zojuist gewassen, nieuw uitziende auto net wilde wegrijden. De zijkant van de auto kreeg een fijne douche van mijn hogedrukspuit en de bestuurder keek op z’n zachtst gezegd niet blij. Mijn verstand herpakte zich weer en ik ging op de slang staan waarna ik de spuit weer in zijn nek kon grijpen. Met mijn meest onschuldige blik en de sorry-pose keek ik de boze bestuurder aan. Het werkte, de man reed weg en ik keek op mijn display. Nog slechts
€ 0,60 en een auto die helemaal in de shampoo stond. Als de brandweer deed ik mijn ronde. Weliswaar met de Franse slag maar mijn prioriteit was om de zeep van de auto af te krijgen voordat de watertoevoer stopte. Het lukte wonderwel, ik had na mijn ronde zelfs nog even tijd om de puntjes op de i te zetten. Voor fase 5, het glans-naspoelen was geen tijd meer maar zo op het eerste gezicht zag ‘ie er prima uit.

Toch tevreden reed ik naar huis waar ik met enige snelheid de straat indraaide. De modder op de zandweg spoot omhoog en nadat ik de auto geparkeerd had, zag ik tot mijn grote 'schrik' dat de zij-achterkanten alweer helemaal onder de modderspatten zaten. Voorlopig heb ik het autowassen afgezworen. Eerst moet er maar eens geasfalteerd worden hier. First things first.