Vrijdagmiddag hebben we het officiële gedeelte bij de notaris gedaan, kinderen van school gehaald, Oma Lies opgehaald in het appartement, Opa Piet van de skipiste afgeplukt en toen EINDELIJK naar huis !
Eerlijk is eerlijk, de spiegels zijn allemaal weg maar het huis ziet er tiptop uit. Alles is brandschoon, gas, licht en elektra zijn allemaal nog aangesloten, alleen de tenaamstelling moet gewijzigd en in ieder vertrek hangen 'peertjes' zodat we overal licht hebben. We hadden het niet beter kunnen treffen, nou ja, op hier en daar een spiegel na dan...
Oma Lies en Opa Piet waren razend enthousiast over de binnenkant en konden zich erg goed voorstellen dat we voor dit huis gevallen zijn. Om de officiële overdracht te vieren gingen we op uitnodiging van oma nog een drankje drinken en namen daar gelijk de plat du jour. Het smaakte heerlijk en met een drankje en een hapje leek al het gedoe van de afgelopen weken ineens ver weg.
De volgende morgen was er werk aan de winkel maar eerst had Madison nog haar eerste paardrijles. Ze was een beetje gespannen maar toen ze eenmaal op 'haar' shetlandpony Chloë zat, had ze het erg naar haar zin. Er waren nog 2 andere kindjes in het lesje dus er was veel aandacht. Ik heb af en toe een beetje meegelopen voor de vertaling van wat ze moest doen maar meestal ging ze alleen. Ze moesten o.a. slalommen om paaltjes om goed te leren sturen. Het draven ging echt geweldig. Ze moest proberen licht te rijden ('staanzit staanzit') en dat ging hartstikke goed. Later moesten de stijbeugels uit en gingen ze nog een rondje doorzitten in draf.
Het lesje duurde een half uur en dat was ook prima in een deels overdekte buitenbak met -3 graden.
Na het lesje gingen René, Oma Lies en Madison terug naar het appartement om Madison in bad op te laten warmen en Opa Piet, Geoffrey en ik vertrokken naar de bouwmarkt.Alles werd aangeschaft voor de sloop en afwerking van een gemetselde wandkast en een gemetseld bankje in de woonkamer en ook werd de eerste verf voor de kinderkamers aangeschaft.
Vol goede moed gingen we aan de slag. Hoewel er natuurlijk altijd wat uren in gaan zitten, viel het allemaal niet tegen en konden we die eerste middag al een flinke slag slaan.
Beneden werd alles gesloopt wat we wilden en in Geoffrey's kamer trokken we in 1 keer het behang eraf. Het behang van de achterwand in de kamer gaf wat meer problemen en er is een hoop werk in gaan zitten om dat eraf te krijgen. Gelukkig was dat maar 1 wand.
De uitdrukking 'moe maar voldaan' verwoordde alles na deze dag en we waren klaar voor de zondag. Ook deze werd ten volle benut en het meeste werd afgewerkt.
Morgen gaan opa Piet en oma Lies weer naar Nederland en dinsdag komen de verhuizers al. Oma komt over een paar weken weer terug om weer te komen helpen want er is natuurlijk nog genoeg te doen. Maar, het begin is er !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten